De laatste loodjes
22 mei 2017 - O Pedrouzo, Spanje
Zo als elke ochtend vroeg op, en over de ontbijtjes genoeg geschreven.
In dit dorpje begind de zondag al vroeg.
Er is hier s,morgens 6 00 uur al markt,
Met voornamelijk jonge groente plantjes, is hier wel een goede markt voor ,wand de meeste mensen hier verbouwen hier zelf hun groente.
Even later ben ik het dorpje alweer uit.
Ik kom de km paal tegen die 69 km aanwijst naar santiago.
Ik loop nu door de ecaliptus wouden.
Is weer eens wat anders als een eikenbos.
Het zijn bomen die kaarsrecht zijn en waar de bast vanaf valt.
Maar ik zou niet weten of het hout ook ergens voor gebruikt kan worden. Ik zoek het nog wel eens uit.
De geur van de bomen ruikt aangenaam.
Later zag ik ook nog een zwembad kilometers verwijderd van de bewoonde wereld.
Misschien voor de pelgrims ik weet het niet,
Ondanks de warmte kon men mij niet verleiden om een verfrissende duik te nemen
De dag loopt alweer ten einde, het wordt weer tijd voor onderdak.
Even slapen en dan weer verder,het landschap wordt nu wat vlakker, de hevige klimpartijen worden minder.
En de weg naar santiago korter.
Alleen jammer dat bij de wegwijzers de afstand plaatjes er uit gebroken worden,
Worden mee genomen als souvenier, moet nu maar raden hoever het nog is.
Ik zie onderweg ook steeds meer herdenkings plekken waar pelgrims het begeven hebben, en dat zo vlak voor het einde.
Ik ben nu in pedrouzo aangeland.
Dus nog een etappe , en dan ben ik in santiago de compastella.
20 km en dan is de reis teneinde.
Dan heb ik m,n doel bereikt,dan is het over en uit.
Ik ben dan 33 dagen onderweg geweest.
Heb heel veel gezien, leuke gesprekken gehad.
Maar ook droevige verhalen aan gehoort.
Verhalen wat de mensen beweegt om de camino te doen.
Als ik thuis ben zal ik proberen daar een soort van dagboek van te maken.
Ik heb zelfs vanavond nog een poolse vriendenclub gesproken waarvan er een met spoed terug moest naar polen, haar zoon was op 23jarige leeftijd verongelukt.
Dus drama komt hier ook voor.
Ik sluit nu weer af,
Morgen is de dag dat ik op het grote plein in santiago sta,hoe zal ik mij voelen na zo,n tocht.
Ik wacht het af.
Ik ga plannen maken hoe ik weer thuis kom,
Weer naar VERA wand die mis ik toch ook
Ik ben haar dankbaar dat ze mij zoveel ruimte gegeven heb om deze wens in vervulling te laten gaan,en broers en zus die mij zelfs gesponserd hebben vrienden en familie, die met mij meeleefden.
Het is geweldig.
Een groet van harry.
In dit dorpje begind de zondag al vroeg.
Er is hier s,morgens 6 00 uur al markt,
Met voornamelijk jonge groente plantjes, is hier wel een goede markt voor ,wand de meeste mensen hier verbouwen hier zelf hun groente.
Even later ben ik het dorpje alweer uit.
Ik kom de km paal tegen die 69 km aanwijst naar santiago.
Ik loop nu door de ecaliptus wouden.
Is weer eens wat anders als een eikenbos.
Het zijn bomen die kaarsrecht zijn en waar de bast vanaf valt.
Maar ik zou niet weten of het hout ook ergens voor gebruikt kan worden. Ik zoek het nog wel eens uit.
De geur van de bomen ruikt aangenaam.
Later zag ik ook nog een zwembad kilometers verwijderd van de bewoonde wereld.
Misschien voor de pelgrims ik weet het niet,
Ondanks de warmte kon men mij niet verleiden om een verfrissende duik te nemen
De dag loopt alweer ten einde, het wordt weer tijd voor onderdak.
Even slapen en dan weer verder,het landschap wordt nu wat vlakker, de hevige klimpartijen worden minder.
En de weg naar santiago korter.
Alleen jammer dat bij de wegwijzers de afstand plaatjes er uit gebroken worden,
Worden mee genomen als souvenier, moet nu maar raden hoever het nog is.
Ik zie onderweg ook steeds meer herdenkings plekken waar pelgrims het begeven hebben, en dat zo vlak voor het einde.
Ik ben nu in pedrouzo aangeland.
Dus nog een etappe , en dan ben ik in santiago de compastella.
20 km en dan is de reis teneinde.
Dan heb ik m,n doel bereikt,dan is het over en uit.
Ik ben dan 33 dagen onderweg geweest.
Heb heel veel gezien, leuke gesprekken gehad.
Maar ook droevige verhalen aan gehoort.
Verhalen wat de mensen beweegt om de camino te doen.
Als ik thuis ben zal ik proberen daar een soort van dagboek van te maken.
Ik heb zelfs vanavond nog een poolse vriendenclub gesproken waarvan er een met spoed terug moest naar polen, haar zoon was op 23jarige leeftijd verongelukt.
Dus drama komt hier ook voor.
Ik sluit nu weer af,
Morgen is de dag dat ik op het grote plein in santiago sta,hoe zal ik mij voelen na zo,n tocht.
Ik wacht het af.
Ik ga plannen maken hoe ik weer thuis kom,
Weer naar VERA wand die mis ik toch ook
Ik ben haar dankbaar dat ze mij zoveel ruimte gegeven heb om deze wens in vervulling te laten gaan,en broers en zus die mij zelfs gesponserd hebben vrienden en familie, die met mij meeleefden.
Het is geweldig.
Een groet van harry.
Groeten Anneke en Nico
Mooie prestatie hoor.
Goede reis de laatste dag. Geniet er van. Morgen is het volbracht.
en wat ik lees is het wel de moeite waard geweest, bijna 5 weken lopen is een hele tijd, en dat dan de vermoeidheid toeslaat is niet vreemd. Het gevoel is waarschijnlijk niet
"de laatste loodjes" maar zonder verkleinwoord het laatste LOOD.
Het lijkt een goed idee om een verslag te maken, want je bent een goed verteller dus misschien ook een goed schrijver. Nog een goede laatste (loodjes) dag dan naar huis en uitrusten. Groetjes en sterkte voor de laatste kilometers.
Je verhalen zijn leuk te lezen Harry.
Je bent er bijna.. gaat fantastisch zo. Succes die laatste kilometers.
Groetjes
De laatste dag, veel beleefd en gezien wat een fantastisch gevoel moet dat geven op het plein je hebt het toch maar geflikt. We hebben erg genoten van de verhalen en de foto's
Geniet van deze dag
Groetjes Eberhard en Gre
Natuur maakt je stil, de natuur is onze basis, wat mooi dat jij er zo van hebt kunnen genieten en wij van je mooie foto's. Harry succes met het laatste stukje, geniet er nog maar van.
Gr Annemarie & Sjaak.