Weer een stukje verder

18 mei 2017 - Portomarin, Spanje

Hier ben ik weer.
Alweer een stukje verder.
Galicia, het land van astrix en oblix.
Ik kan me de boeken nog wel heugen,ik denk dat er in die tijd niet veel veranderd is.
De sfeer straalt hier alles uit van die tijd.
Alleen de romeinen zijn verdwenen.
De dorpjes hier zijn niet veranderd.
Hier draaid alles om , zo als je het maakt zo heb je het.
De eenvoud ten top . De boeren in het dorp zijn nog met een pikhouweel de grond aan het bewerken.
In mijn ogen zou het eenvoudiger kunnen.
Maar het landschap hier is een streling voor het oog.
Er zijn hier wel enorme klim partijen,maar als je even tot rust wil komen heb je het mooiste uitzicht..
De oerbossen zijn geweldig, helemaal mijn ding.
Als je bedenkt wat die bossen al meegemaakt hebben een komplete geschiedenis van 1000 jaar.
Aarondskelken groeien hier gewoon in het wild.
De weilanden waar het vee graast zijn zo stijl dat ik denk als ze liggen te herkauwen en het regent, glijden ze allemmaal het dal in.de huizen in de dorpjes zijn allemaal gebouwd uit stapelstenen, en dicht gevoegd met leem.
Veel huisjes zijn al verlaten .
Wand de jeugd trekt naar de grote stad,die willen niet meer zo als hun ouders en voorvaderen leven , willen ook tv ook een auto,en wie niet, tijden veranderen,
Zag ook nog vreemde gebouwtjes .
2 meter van de grond gebouwd ,smal plusminnus 1.50 meter breed en 8 meter lang,dat blijkt drooghuisjes te zijn voorveevoeder, zodat het niet bederft en geen ongedierte bij kan.
M,n reis gaat weer verder in de verte zie ik een stadje voor mij opreizen, het wordt weer tijd om onderdak te zoeken, ik denk nog zo,n 2 uur lopen,ondertussen kijk ik maar wat rond en de tijd verstrijkt.
Ik moet wel toegeven dat je op de camino ,gevoel voor tijd verliest.
Wel ben ik vandaag een bordje gepaseerd dat ik nog maar 100 km van santiago ben
Dus ik heb al een heel stuk achter mij gelaten.
Dus over een paar dagen komt het doel inzicht.
Maar voor het zover is heb ik nog een paar zware dagen.
We zien wel hoe ver ik morgen kom
Ik hou jullie op de hoogte.
Gr harry

Foto’s

5 Reacties

  1. Ilse:
    18 mei 2017
    Lieve pap!!! Prachtig verhaal....leuk om het mee te beleven!!!! eind komt in zicht heh!!! Je bent er bijna!!! Wauw!!! Geniet van de omgeving en de uitzichten...en een goede nacht gewenst!!! Dikke kus van ilse
  2. Annemarie:
    19 mei 2017
    Mooie foto's Harry, gaaf nog maar honderd kilometers, geniet maar intens van het laatste gedeelte van deze bijzondere reis.
  3. Herman:
    20 mei 2017
    Denk er aan, de laatste loodjes.......
    Wat lekker voor je, het einddoel binnen bereik.
    Succes.
  4. Peter en Carmen:
    20 mei 2017
    Dapper van je, nog 100 km tot je doel, dat gaat je lukken. Je bent wel de eerste van de familie en misschien ook de enigste die dat heeft gedaan en dat is best iets om trots op te zijn. Ook leuk om je verhaal te lezen. Het lijkt mij heerlijk om zo te leven maar waarschijnlijk is dat zo omdat wij het hier altijd maar druk hebben en zouden wij ons naar een tijd gaan vervelen om in deze eenvoud te leven. Je zou de kans moeten hebben om te proberen zo te leven zonder risico niet meer terug te kunnen.
    Blijven je volgen, succes
  5. Mieke en Martien:
    20 mei 2017
    Hoi Harry, we blijven hier genieten van je avonturen, zet hem op. Het eind komt in zicht. Sterkte voor het laatste rukje. Groetjes